Szary, zimny, nieciekawy. Beton wywołuje przeważnie dosyć negatywne skojarzenia. Nic dziwnego, że latami uchodził w powszechnej opinii za smutną formę bez wyrazu. Dziś jednak materiał ten powolutku wkrada się do łask i przestaje być obecny jedynie w przestrzeniach publicznych. Coraz więcej osób decyduje się bowiem na wykończenie mieszkania betonem, doceniając jego trwałość oraz nietypową fakturę.
Zasady ergonometrii w kuchni
Aranżacja przestrzeni kuchennej podlega ścisłym zasadom. Mówią one, m.in. jak powinno się rozstawić poszczególne sprzęty, oraz jakie odległości pomiędzy nimi zachować. Reguły te nazywane są kuchenną ergonometrią i mają za zadanie podwyższyć komfort pracy. Zastosowanie tych zasad sprawi, że wykonywanie codziennych czynności będzie szybsze i mniej męczące. Zobacz jakie zasady ergonometrii powinno się wdrażać podczas aranżacji kuchni.
Strefy w kuchni
Pierwszym krokiem we wdrażaniu zasad ergonometrii w kuchni jest wydzielenie we wnętrzu odpowiednich stref. Strefy te pokrywają się z czynnościami, które najczęściej wykonuje się w kuchni i które w dużej mierze są powtarzalne. Mowa tutaj o rozpakowywaniu zakupów, chowaniu ich do lodówki lub szafek, myciu produktów spożywczych i gotowaniu. Cykl tych zadań pozwala na wydzielenie osobnych stref, które powinny następować po sobie kolei.
Pierwszą strefą w kuchni jest ta do przechowania zapasów. Obejmuje ona szafki oraz lodówkę. Powinna znajdować się zaraz na początku pomieszczenia. Tak, aby zaraz po powrocie ze sklepu łatwo i szybko można było rozpakować zakupy. Kolejną strefą jest ta, w której przechowuje się garnki, naczynia i przyrządy do gotowania i pieczenia. Trzecia strefa kuchenna to strefa zmywania znajduje się w niej zlew, zmywarka oraz kosz na śmieci. Następnie jest strefa robocza, która składa się z blatów, na których przygotowuje się posiłki oraz na końcu aranżuje się strefę gotowania, czyli kuchenkę i piekarnik.
Trójkąt roboczy w kuchni – jak go ustawić?
Po wydzieleniu stref należy przejść do ustawienia trójkąta roboczego. Składa się on z 3 najczęściej używanych sprzętów: lodówki, zlewozmywak oraz kuchenki. Aby ułatwić sobie wykonywanie poszczególnych czynności, najlepiej jest lodówkę wraz z szafkami do przechowywania ustawić najbliżej wejścia. Blat, obok lodówki powinien mieć ok. 50 cm, dzięki czemu będzie można swobodnie ustawić na nim siatki z zakupami, a w kolejnych krokach czyścić, obierać i kroić poszczególne produkty spożywcze. Za blatem roboczym jest miejsce na zlewozmywak. W szafce pod nim można zaaranżować przestrzeń na przechowywanie detergentów oraz ustawić kosz na odpadki. Po drugiej stronie zlewu należy zamontować blat roboczy długi co najmniej na 80 cm. Będzie on miejsce, w którym przygotowuje się posiłki. Stąd też w tym miejscu dobrze jest ustawić przyprawy czy takie sprzęty jak roboty i miksery. Zasady ergonometrii podpowiadają, aby za ciągiem blatów ustawić kuchenkę, a za nią mały blat, na którym będzie można odstawiać garnki z gotowymi potrawami.
Jakie odległości zachować w kuchni?
Zasady ergonometrii w kuchni dokładnie określają też wymiary oraz odległości poszczególnych sprzętów. Blaty robocze powinny być dostosowane do wzrostu osoby, która przy nich najczęściej pracuje, a oprócz tego, jeśli jest to możliwe do konkretnych czynności, jakie się przy nich wykonuje. Wysokość blatu roboczego do obierania warzyw powinna wynosić do 100 do 110 cm, tego to przygotowywania posiłków oraz zmywania od 90 do 100 cm, blatu do gotowania od 80 do 90. Niższy blat roboczy o wysokości 70 cm należy zastosować w miejscu, w którym wałkuje się ciasto. Szafki kuchenne najlepiej jest powiesić na wysokości ok. 55-60 cm od blatów kuchennych, okap 60-65 cm nad kuchenką, a pochłaniacz zapachów ok. 65-70cm.
Reguły kuchennej ergonometrii mówią też, że kuchenka gazowa nie powinna być ulokowana w mniejszej odległości niż 50 cm od okna, i dalej niż 3 metry od zlewu i pionu kanalizacyjnego. Zmywarkę do naczyń należy umieścić bezpośrednio pod zlewem. Zgodnie z zasadami ergonometrii lodówka powinna znajdować się maksymalnie 210 centymetrów od zlewozmywaka i 270 cm od kuchenki.
Jaką ekspozycję okien wybrać w mieszkaniu?
Ekspozycja okien to jeden z podstawowych elementów, na który zwraca się uwagę podczas zakupu mieszkania czy domu. To od tego, na którą stronę będą wychodzić, zależy ile we wnętrzu, będzie naturalnego światło oraz jaki będzie komfort użytkowania pomieszczeń. Co więcej, ich zlokalizowanie ma niebagatelny wpływ na rozmieszczenie poszczególnych pokoi. Zobacz jaką ekspozycję okien wybrać.
Ile okien powinno mieć mieszkanie?
Ilość okien, a dokładnie ilość nasłonecznienie, jaka powinna panować w mieszkaniu, jest usankcjonowana prawnie. Mówi o tym Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Trzeba jednak pamiętać, że doświetlenie mieszkania należy nie tylko od ilości czy wielkości okien, ale także od ich ekspozycji.
Ekspozycja okien w kierunku południowym
Południowa ekspozycja okien to idealne rozwiązanie dla osób ciepłolubnych. Od południowej strony słońca jest najwięcej i świeci ono najdłużej, tym samym nagrzewając mieszkanie. Mieszkanie z oknami na południe doświetlane jest od późnego ranka do wczesnego popołudnia. W pomieszczeniach o ekspozycji okien południowej warto zaaranżować pokoje dzienne, salony oraz bawialne. Należy też pamiętać o zamontowaniu w nich rolet lub żaluzji – latem we wnętrzach może być bardzo gorąco.
O wiele przyjemniej będzie natomiast w pokojach o ekspozycji okien na południowy wschodu lub zachód. Nadal pozostają one jasne i ciepłe, przy czym nie przegrzewają się latem i nie wyziębiają zimą. Orientacje te sprawdzają się najlepiej w gabinetach, bibliotekach, warsztatach pracy, jadalniach oraz pokojach gościnnych. Ekspozycja okien południowo-zachodnia to także doskonałe rozwiązania w przypadku ogrodów zimowych i oranżerii.
Ekspozycja okien w kierunku wschodnim
Ranne ptaszki powinny wybierać mieszkania z ekspozycją okien w kierunku wschodnim. Ta orientacja sprawia, że najwięcej światła jest godzinach przedpołudniowych, wtedy też nagrzewa się mieszkanie. Przez resztę dnia panuje w nim cień. Wschodnia ekspozycja okien sprawia, że wnętrza latem się nie przegrzewają, natomiast zimą bywają chłodniejsze. W pomieszczeniach o oknach wychodzących na wschód warto zaaranżować kuchnię lub sypialnie.
Ekspozycja okien w kierunku zachodnim
Okna w kierunku zachodnim sprawiają, że najwięcej światła do nieruchomości wpada w godzinach popołudniowych. Co więcej, wpada ono pod ostrym, oślepiającym kątem. Plusem ekspozycji zachodniej okien jest to, że pomieszczenia są bardzo ciepłe. We wnętrzach o takim układzie okien warto urządzić salon lub pomieszczenie gospodarzenie, natomiast nie warto aranżować sypialni czy pokoju ucznia – wpadające światło będzie zbyt ostre.
Ekspozycja okien w kierunku północnym
Ekspozycja okien w kierunku północnym charakteryzuje się równomiernym, lecz nie dużym nasłonecznieniem. Pomieszczenia z oknami o tej orientacji zawsze będą w cieniu oraz będą w nich panować niższe temperatury niż w tych z ekspozycją południową. Dlatego też najlepiej w takich wnętrzach uprzedzić pomieszczenia gospodarcze lub sypialnie. O ile jest taka możliwość lepiej postawić na mieszkania o ekspozycji okien północo-wschodniej lub zachodniej, dzięki temu będą one cieplejsze, a nadal nienarażone na ostre i oślepiające światło.
Drewniane podłogi, co trzeba o nich wiedzieć?
Drewniane podłogi to symbol elegancji i luksusu. Są estetyczne, trwałe i zawsze modne. Niestety ich wykonanie jest też drogie. Cena uzależniona jest od rodzaju drewna na podłogi. Jednak przy jego wyborze nie należy kierować się tylko estetyką materiału, ale przede wszystkim jego właściwościami. Trzeba pamiętać, że podłoga to jeden z najintensywniej pracujących elementów w domu. W związku z tym drewno na podłogę musi być twarde, wytrzymałe oraz odporne na działanie czynników fizycznych i chemicznych.
Dobra podłoga
Podłoga to kluczowy element w każdym domu. Wpływa na charakter i estetykę pomieszczenia. Z racji tego, że wykorzystuje się ją codziennie, wielokrotnie po niej chodząc. W związku z tym położony na niej materiał wykończeniowy musi być odporny na ścieranie, zarysowania, naciski oraz wilgoć. Dobra podłoga to też ta, która posiada właściwości antypoślizgowe, izolacji termicznej i akustycznej oraz antystatyczności posadzki. Wybierając materiał na podłogę, nie bez znaczenia jest również fakt jego późniejszego utrzymania. Dobrze, aby był on prosty w czyszczeniu i pielęgnacji.
Drewniane podłogi w mieszkaniu
Wszystkie powyższe właściwości spełniają podłogi z litego drewna. Trzeba pamiętać jednak, że jeżeli chce się posiadać idealną podłogę drewnianą, należy podjąć kilka ważnych kroków.
Najprościej podłogi z drewna położyć w nowo wybudowanym domu lub mieszkaniu w stanie deweloperskim. Wtedy to do grubości podłogi i wysokości pomieszczenie można dopasować grubość desek i ich rodzaj. Na wylewki można położyć drewno mozaikowe, deszczułki parkietowe czy deski podłogowe. Każdy z tych materiałów ma inną grubość, która zaczyna się od 8, a kończy na 35 mm. Podczas remontu, który obejmuje wymianę podłóg, tak szerokich możliwości się nie ma. Drewniana podłoga musi zostać dopasowana na wcześniej już wykonanej wylewki.
Rodzaje drewna na podłogi
Podłogi można wykończyć drewnem krajowym lub egzotycznym. Krajowe drewno na podłogi to np. dąb, sosna, modrzew, jesion, buk, brzoza czy akacja. Drewno egzotyczne stosowane do wykańczania podłóg to, to pochodzące z Ameryki Południowej, Afryki lub Azji i Oceanii. Wśród polecanych gatunków wyróżnia się: kempas, merbau, teak, padouk, wenge, zebrano czy sapeli.
Jak wybrać drewno na podłogę?
Wiele osób wybierając rodzaj drewna na podłogę, kieruje się jedynie ceną oraz estetyką materiału. Jednak te elementy nie powinny przesądzać o podjętej decyzji. Na uwadze należy mieć też to, w którym domowym pomieszczeniu położy się drewno oraz jakie są jego właściwości.
Przed zakupem drewna na podłogę dobrze jest przyjrzeć się jego: rysunkowi (czyli elementom strukturalnym drewna, które dostrzegalne są na pierwszy rzut oka takim jak przyrosty czy układ włókien) i barwie. Dobrze jest też sprawdzić gęstość drewna – to pochodzące z drzew liściastych i dedykowane do podłogi powinno mieć gęstość minimum 600 kg/m3, w przypadku drzew iglastych gęstość spada do 500 kg/m3. Drewno egzotyczne na podłogi charakteryzuje się gęstością 800 kg/m3, dzięki czemu można kłaść je w pomieszczeniach, w których dużo się chodzi. Istotną cechą jest również twardość drewna, to ona mówi, jak długo podłoga zachowa się w dobrym stanie. W tym zakresie wyróżnia się 4 klasy twardości drewna oznaczone literami od a do D, przy czym A oznacza najmniejsza odporność na ścieranie.
Stabilność wymiarowa podłóg drewnianych
W przypadku podłóg z litego drewna ważna jest również ich stabilność wymiarowa. Uzależniona jest ona od tego, jak materiał reaguje na warunki w pomieszczeniu – suchość powietrza oraz wilgoć. Nieodporne drewno może się kurczyć pod wpływem ciepła lub rozszerzać, kiedy powietrze jest wilgotne. Im większa jest kurczliwość drewna, tym bardziej podłoga narażona jest na pęknięcia i paczenie się. Stabilne wymiarowo drewna to te egzotyczne.
Jak urządzić domowy zielnik?
Domowy zielnik to ciekawa i praktyczna ozdoba domu. Aby go założyć, wcale nie trzeba posiadać dużych przestrzeni lub ogrodu. Zielnik można założyć w kuchni lub na małym balkonie w bloku. Wyhodowane w nim zioła nie tylko ozdobią wnętrze i wprowadzą do niego piękny zapach, ale także przydadzą się w kuchni podczas gotowania. Co więcej, można będzie je wykorzystać jako składnik domowych kosmetyków. Zobacz, jak urządzić domowy zielnik.
Uprawa ziół nie jest trudnym zadaniem. Poradzi sobie z nią nawet osoba, która nie ma przysłowiowej ręki do roślin. Plusem domowego zielnika jest również to, że jego uprawa nie jest czasochłonna i angażująca – jak w przypadku niektórych gatunków kwiatów. Nie wymaga również dużych nakładów pieniężnych. Nasiona ziół domowych kosztują niewiele, a sadzić można je nawet w osłonach wykonanych samodzielnie. W organizacji domowego zielnika liczą się bowiem nie tyle wydane fundusze, ile pomysł na jego kreatywne zaangażowanie.
Gdzie stworzyć domowy zielnik?
Domowy zielnik zazwyczaj umieszcza się w kuchni lub na balkonie. Jednak to gdzie się go umieści, należy uzależnić od roślin, które będzie się w nim hodować. Jedne zioła lubią słońce, inne należy uprawiać w półcieniu lub cieniu. Wybierając miejsce na domowy zielnik, warto też zatroszczyć się o to, aby rośliny posadzić tam, gdzie będą miały jak najmniejszy kontakt ze spalinami i miejskimi zanieczyszczeniami. Pozwoli to na ich właściwy rozwój.
Jakie zioła hodować w domowym zielniku?
W domowym zielników można hodować praktycznie wszystkie zioła. Zanim jednak stworzy się prawdziwą plantacją, warto przemyśleć czy wszystkie one będą nam potrzebne. Jeżeli w kuchni lub na balkonie jest mało miejsca, lepie jest zainwestować tylko w te, których faktycznie będzie się używać do gotowania lub wytwarzania domowych kosmetyków. Dobrym pomysłem jest także dopasowanie zielnika do stylu aranżacji kuchni. I tak np. w kuchni urządzonej w stylu prowansalskim nie może zabraknąć lawendy, a w nowoczesnych wnętrzach dobrze będzie wyglądać mięta czy szałwia.
Najpopularniejszymi ziołami do domowego zielnika są: rozmaryn, tymianek, pietruszka, bazylia, szałwia, oregano, kolendra, mięta, cząber, lawenda, melisa.
Jak sadzić zioła w domowym zielniku?
Do hodowli ziół nie należy stosować ziemi do kwiatów. Jest ona zbyt bogata w sztuczne nawozy. W domowym zielniku najlepiej stosować ziemię o uniwersalnym odczynie lekko zasadowym lub obojętnych. Ziemia do uprawy ziół powinna być zmieszana z odrobiną piasku lub drobnego żwirku. Większość ziół np. majeranek, rozmaryn, pietruszkę, melisę czy tymianek sadzi się od końca zimy do początku marca. Czas wysiewu zawsze podawany jest na opakowaniu. Nasiona ziół do wsadzenie można kupić praktycznie w każdym sklepie, jeżeli chce się przyspieszyć powstawanie domowego zielnika, warto zainwestować w gotowe sadzonki.
W czym sadzić domowe zioła?
Zielnik w mieszkaniu oznacza, że rośliny należy posadzić w osłonkach. Daje to niemal nieograniczone pole do popisu. Na rynku znajduje się bowiem wiele produktów pozwalających na kreatywne zaaranżowanie zielnika. W sklepach znaleźć można zarówno proste donice stojące, jak i stojaki, wiszące siatki, tace czy skrzynki z otworami nawadniającymi. Ciekawie wyglądają również mini szklarnie. Bogata oferta akcesoriów do domowego zielnika sprawia, że każdy może wybrać coś dla siebie.
Oprócz warstwy estetyczne należy jednak pamiętać, że zioła trzeba posadzić w naczyniach, które będą przystosowane do ich wzrostu. Rośliny o płytkim systemie korzeniowym najlepiej sadzić w glinianych donicach, natomiast te z rozbudowanym w naczyniach głębokich. Zioła lubiące wilgoć np. miętę dobrze posadzić jest w plastikowych osłonkach. Trzeba też zadbać, aby donice posiadały drenaż oraz otwory do odpływu wody, gdyż jej nadmiar może doprowadzić do gnicia domowego zielnika.
Kuchnia z wyspą – kiedy się sprawdza?
Kuchnia z wyspą to niezwykle modne rozwiązanie. Marzy o nim niejedna Pani domu, postrzegając je jako praktyczne i estetyczne. Jednak jak przekonują architekci wnętrz, wyspa w kuchni nie zawsze się sprawdza. Aby faktycznie spełniła on swoje funkcje, należy nie tylko zachować odpowiednie odległości, ale i dopasować ją do kuchennej przestrzeni. Sprawdź, kiedy wyspa w kuchni się sprowadza.
Wyspa w kuchni
Kuchnia z wyspą to praktyczne i estetyczne rozwiązanie, które sprzyja wspólnemu przygotowywaniu posiłków, porządkuje przestrzeń oraz sprawia, że zwiększa się powierzchnię roboczą. Dobrze zaaranżowana może służyć jako miejsce instalacji kuchenki czy zlewu albo też jako przestrzeń jadalna. Dekoratorzy, podpowiadają, że wyspa kuchenna sprawdza się szczególnie dobrze na dużych przestrzeniach oraz w kuchniach otwartych na salon. Aby jednak projekt kuchni z wyspą był udany, należy zwrócić uwaga na kilka elementów. Przede wszystkim ważne jest właściwe zaplanowanie trójkąta roboczego i zastosowanie się do zasad kuchennej ergonometrii. Dobrze jest też wybrać mebel wykonany z wysokiej jakości materiałów.
Czym jest wyspa kuchenna?
Wyspa kuchenna to wolnostojące stanowisko pracy, które nie jest związana z zabudową meblowa. Jako wyspę kuchenną można taktować płytę kuchenki obudowaną baletem, zlewozmywak lub tylko blat roboczy na stażu, lub ze wbudowanymi szafkami. Często wyspę kuchenną uzupełnia się o barek lub niższe stoki śniadaniowe.
Do jakiej kuchni pasuje wyspa kuchenna?
Wyspę kuchenną można stosować zarówno do wnętrz urządzonym w stylu nowoczesnym, jak i stylizowanych pomieszczeń. W jej przypadku nie tyle liczy się zastosowany styl aranżacyjny, ile wymiary pomieszczenia. Funkcjonalne wyspy kuchenne powinny mieć co najmniej 80 cm blatu roboczego, tyle również musi wynosić odległość pomiędzy wyspą a szafkami. Pozwala to na swobodne przemieszczanie się oraz otwieranie szafek. Należy również pamiętać, że montując na wyspie kuchenkę, konieczne jest zawieszenie nad nią okapu lub pochłaniacza zapachów. Wyspa kuchenna traktowana jako przestrzeń robocza powinna również być dobrze oświetlona oraz wyposażona w instalację elektryczną.
Oznacza to, że w kuchniach, w których nie można wydzielić takiej powierzchni, wyspa kuchenna się nie sprawdzi. Będzie ona meblem zajmującym miejsce i uniemożliwiającym przemieszczenie się we wnętrzu. Trzeba też pamiętać, że montaż instalacji jest często możliwy jeszcze przed ostatecznym wykończeniem kuchni, dlatego nadając jej rolę funkcjonalną, trzeba zadbać o pociągnięcie kabli już na etapie projektowania przestrzeni. Z wyspy kuchennej najlepiej zrezygnować, gdy posiada się wąską lub małą, zamkniętą kuchnię. Polecana jest natomiast do kuchni otwartych, gdzie może stanowić granicę pomiędzy strefą gotowania a salonem.
W jakich kuchniach sprawdzi się wyspa kuchenna?
Wyspa kuchenna to mebel, który sprawdzi się w tych domach, gdzie dużo i chętnie się gotuje. Zmienia ona sposób pracy i organizacji przestrzeni kuchennej, a z samego gotowania urządza prawdziwy spektakl. Plusem wyspy kuchennej jest również to, że może przy niej pracować więcej niż jedna osoba. Stąd też rozwiązanie to polecane jest osobom rodzinnym i często przyjmującym gości.
Jak urządzić łazienkę na poddaszu?
Łazienka to jedno z trudniejszych domowych pomieszczeń do aranżacji, problem jest jeszcze większy, jak jest ona umiejscowiona na poddaszu. Co prawda urokliwe i klimatyczne skosy i oryginalne elementy więźby dachowej dodają jej charakteru, ale czynią ją też mniej ustawną. Projektując łazienkę na poddaszu, pod uwagę należy wziąć ściany kolankowe i nachylenie skosów. Konieczne jest też przemyślenie, jak ustawić poszczególne sprzęty. Marzy ci się łazienka na poddaszu? Zobacz jak ją urządzić.
Gdzie ustawić wannę w łazience na poddaszu?
Największą trudnością w urządzaniu łazienki na poddaszu jest znalezienie miejsca na sprzęty takie jak wanna, sedes czy umywalka. Trzeba pamiętać, że to, gdzie się je ustawi, zależy od wysokości ścianek kolankowych, czyli tych stojących na stropie ostatniej kondygnacji oraz biegnących wzdłuż połaci dachowej.
Ścianki kolankowe o wysokości ok. 150 centymetrów pozwala na swobodne ustawienie wanny, jeśli są niższe lepiej pod skosem zamontować półki i szafki. W łazience na poddaszu, która posiada ostre skosy, najlepiej jest postawić na wannę wolnostojącą. Ustawiona bliżej środka pomieszczenia, pozwoli uniknąć uderzenia głową o dach podczas wchodzenia czy wychodzenia z kąpieli.
Gdzie ustawić sedes w łazience na poddaszu?
Bidet i sedes w łazience na poddaszu można instalować przy ściankach kolankowych liczących nawet 110 cm. Jeżeli sam skok jest łagodny, można zamontować pod nim nawet umywalkę – chociaż projektanci zalecają postawić ją w najwyższym miejscu w łazience. Przy niskich ściankach dobrym rozwiązaniem jest także ustawienie przy nich pralki czy suszarki do ubrań.
Kabina prysznicowa w łazience na poddaszu
Wiele osób uważa, że instalacja kabiny prysznicowej w łazience na poddaszu nie jest możliwa. Jest to jednak mit aranżacyjny. Jeżeli tylko ściany kolankowe na to pozwalają, nie ma przeciwwskazań, aby zamontować prysznic. Najczęściej umieszcza się go w miejscu, gdzie sufit osiąga standardowe wymiary. Wygodny prysznic na poddaszu, można także zaaranżować we wnętrze pod delikatnym skosem, który umożliwia wyprostowanie się i kąpiel bez schylania się. Kabiny montowane pod skosami są zazwyczaj wykonywane na wymiar. Kabiny do łazienki na poddaszu te przeszklone i bez brodzika – nie przytłaczają one wnętrza i optycznie je powiększają.
Meble do łazienki na poddaszu
O ile z rozmieszczeniem sprzętów w łazience na poddaszu może być problem, o tyle dobór mebli do niej jest stosunkowo łatwy. Półki, szafki i szuflady można montować nawet pod ostrymi skosami. Co więcej, sprzyjają one wprowadzeniu do wnętrza dekoracyjnych toaletek czy też puf. Do łazienki na poddaszu najlepiej wybierać lekkie, niewysokie meble, które nie zaburzają harmonii we wnętrzu. Ich wysokość nie powinna przekraczać 150 cm. Do niewymiarowych i trudno ustawnych wnętrz można pokusić się o zakup mebli łazienkowych na wymiar. Takie rozwiązanie polecane jest szczególnie do małych przestrzeni, gdzie liczy się każdy centymetr. Same meble do łazienki dobrze jest wyposażyć w wewnętrzne systemy organizacyjne, pomoże to utrzymać porządek we wnętrzu.
Jak zaaranżować strefę zmywania?
Strefa zmywania w kuchni to ta, która znajduje się koło zlewozmywaka. Jej odpowiednie zaaranżowanie sprawia, że codzienne czynności takie jak zmywanie naczyń czy przygotowywanie produktów do gotowania jest prostsze i wygodniejsze. Urządzając kuchenną strefę zmywania, ważne jest również, żeby zadbać o odpowiednią jej estetykę. Wystające ze zlew brudne naczynia, butelki z płynem do mycia naczyń czy niedopasowana bateria kuchenna sprawiają, że strefa zmywania będzie niekorzystnie wpływać na wygląd całej kuchni. Zobacz jak zaaranżować strefę zmywania.
Strefa zmywania w kuchni – gdzie powinna się znaleźć?
Planując strefę zmywania w kuchni, należy przede wszystkim zadać o to, aby znalazła się ona w odpowiednim miejscu. Zasady kuchennej ergonometrii mówią, że zlewozmywak należy umieścić pomiędzy lodówką a kuchenką i otoczyć z obydwóch stron blatem roboczym. W szafce pod zlewem można postawić kosz na śmieci. Będzie to dla niego dogodna lokalizacja, to właśnie tu zbiera się najwięcej odpadów.
Materiały wykończeniowe do strefy zmywania
Kolejną kwestią przy urządzaniu strefy zmywania jest dobór odpowiednich materiałów wykończeniowych oraz samego zlewozmywaka. Ten ostatni powinien być funkcjonalny i dopasowany do potrzeb rodziny. Jeśli więc dużo się gotuje, warto wybrać zlew dwukomorowy albo dwu i pół komorowy z ociekaczem, jeżeli głównie jada się na mieście, można postawić na mniejszy model z jedną komorą. Ciekawym rozwiązaniem, polecanym szczególnie do małych kuchni w bloku, jest umiejscowienie kuchennego zlewu w rogu pomieszczenia, wtedy najlepszym rozwiązaniem jest zakup modelu narożnego. Oprócz tego zlewozmywak powinien być wyposażony w odpowiednią baterię, która ułatwia pracę. Należy pamiętać, że jeżeli kuchenny zlew stawiamy pod oknem, bateria musi pozwalać na jego swobodne otwarcie.
Sam sprzęt to jednak nie wszystko w praktycznej strefie zmywania należy również zatroszczyć się o wykończenia blatów oraz ścian nad zlewem. Materiał na blaty kuchenne powinien być odporny na działanie środków chemicznych oraz łatwy w czyszczeniu. Ściany natomiast muszą być pokryte materiałem wodoodpornym. Najczęściej stosuje się płytki ceramiczne, ale można też na ścianę położyć blachę lub szkło. Podobnie jak w przypadku blatów, zastosowane wykończenie powinno być odporne na działanie środków chemicznych oraz pozwalać na łatwą pielęgnację i czyszczenie.
Akcesoria do kuchennej strefy zmywania
Aby uczynić kuchenną strefę zmywania bardziej funkcjonalna można zastosować dodatkowe akcesoria. Mowa tutaj o takich dodatkach jak nakładki na deski do krojenia, suszarki do naczyń automatyczne syfony czy dozownik na płyn do naczyń. Wiele sklepów oferuje zakupów takich dodatków w komplecie ze zlewem, cześć można dokupić samodzielnie. Ważne jednak, aby wybierając akcesoria do strefy zmywania nie przesadzić z ich ilością. Zastosowanie zbyt wielu dodatków sprawi, że wokół zlewu będzie stało dużo przedmiotów, które nie tylko nie będą wyglądać estetycznie, ale i zmniejsza powierzchnię pracy. Dobrze jest również przewidzieć miejsce dla zakupionych dodatków. Część z nich można powiesić na relingach z haczykami lub na zamontowanych półeczkach, inne schować w odpowiednio urządzonej szafce pod zlewozmywakiem.
Kwiaty do sypialni
Powszechnie uważa się, że kwiaty w sypialni nie są najlepszym pomysłem. Absorbują one tlen i uwalniają dwutlenek węgla powodującym samym kłopoty z zasypianiem, a nawet duszności. Na szczęście zwolennicy doniczkowych kwiatów nie muszą całkowicie rezygnować z roślin w sypialni. Wystarczy tylko, że wybiorą te odmiany, które w nocy będą produkować tlen, jednocześnie pochłaniać CO2. Ich obecność w sypialni nie jest szkodliwa, a wręcz wskazana. Zobacz, jakie kwiaty warto postawić w sypialni.
W sypialni powinno wybierać się rośliny z odwrotnym procesem fotosyntezy, czyli takie, które w nocy produkują tlen i pochłaniają dwutlenek węgla. Są to zazwyczaj kwiaty przystosowane do suchego i gorącego klimatu. Ich obecność zapewnia zdrowy i odprężający sen, a także dotlenia pomieszczenie, w którym się śpi. Specjaliści podpowiadają także, że nawet kwiaty z normalnym fotosyntezą w małych ilościach nie są zbyt szkodliwe. Rośliny doniczkowe nie działają tak silnie, aby znacząco wpływać na jakość snu. Mimo to decydując się na kwiaty w sypialni najlepiej postawić na 1-2 egzemplarze o niewielkim rozmiarze.
Jakie kwiaty wybrać do sypialni?
Jedna z najczęściej polecanych roślin do sypialni jest aloes zwyczajny. Jest to sukulent, który mierzy ok. 1-1,5 metra wysokości. Aloes w sypialni najlepiej jest ustawić na parapecie w pobliżu okna. Gatunek jest łatwy w uprawie. Wystarczy podlewać go 1-2 razy w tygodniu i co kilka tygodni uzupełniać ziemię nawozem dla sukulentów. Właściwości aloesu zwykłego sprawiają, że w nocy produkuje on tlen, filtruje powietrze i nawilża je. Aloes pasuje do sypialni urządzanych w stylu nowoczesnym.
Kolejnym kwiatem do sypialni jest kaktus Bożego Narodzenia znany też pod nazwą szlumbergera. Kwitnie on najczęściej w okresie świąt bożonarodzeniowych i dobrze czuje się w ciepłych nieco przyciemnionych pomieszczeniach. Podobnie jak aloes jest łatwy w uprawie i nie wymaga zagazowania w pielęgnacji. Obok kaktusa bożonarodzeniowego można wymienić również tego wielkanocnego. Wymaga on nasłonecznionego stanowiska i chłodniejsze temperatury od 18 do 20 stopni cechujesz. Podobnie jak pozostałe rośliny do sypialni w nocy produkuje tlen i zapewnia dobry sen.
Wężownica to roślina o sztywnych pionowo ustawionych liściach. Donice z nią można postawiać na podłodze lub parapecie. Roślina znana jest z tego, że produkuje bardzo dużą ilość tlenu, stąd doskonale sprawdza się jako kwiat do sypialni.
Kolejną łatwą do uprawy rośliną do sypialni jest skrzydłokwiat. Nie przepada on z nasłonecznionymi miejscami i zbyt wysoką temperaturą. Roślina lubi zraszanie i wilgotne pomieszczenia. Skrzydłokwiat oczyszcza powietrze z pochodnych formaldehydu oraz bezanu.
W sypialni warto również ustawić storczyki. Jednak na te kwiaty do sypialni powinny zdecydować się osoby, które lubią i mają czas na ogrodnictwo, ponieważ storczyk jest dość wymagającą rośliną. Należy go oszczędnie podlewać, codziennie zraszać i zapewnić mu odpowiednie warunki rozwoju. Nie mniej jednak będzie on pięknie prezentował się w każdej sypialni. Osoby, które lubią awangardowe rozwiązania, mogą uprawiać storczyki w odwrócone do góry nogami donicach.
Rodzaje armatury kuchennej
Bateria kuchenna to obok zlewozmywaka podstawowy element wyposażenia strefy zmywania. To ona wpływa na komfortowe i wygodne mycie naczyń, patelni oraz garnków. Obecnie producenci proponują różnego rodzaje armatury kuchennej: od tych najprostszych baterii zlewozmywakowych do tych z obrotowymi wylewkami i regulacjami strumienia wody. Co więcej, w sklepach można znaleźć również armaturę dostosowana do miejsca ich montażu np. baterie kuchenne przyokienne. Wszystko to ma sprawić, że korzystanie z armatury kuchennej bardzo łatwe, proste i przyjemne. Taki wybór sprawia jednak, że wiele osób nie wie, na co się zdecydować. Jeśli i ty masz ten problem, poznaj rodzaje armatury kuchennej i zobacz jak ją dobrać do zlewozmywaka.
Sposób montażu armatury kuchennej
Pierwszym kryterium, na jakie dzieli się armaturę kuchenną, jest sposób jej montażu. W sklepach można kupi baterie naścienne oraz stojące. Te pierwsze mocowane są bezpośrednio na ścianie. Przy ich montażu konieczna jest precyzyjna instalacja, wykonana jeszcze przed wykończeniem wnętrza oraz zaplanowanie, w którym miejscu będzie znajdowała się kuchenny zlew.
Baterie stojące montuje się natomiast na blacie kuchennym lub w specjalnym otworze wyciętym w zlewozmywaku. Ten drugi rodzaj armatury kuchennej jest o wiele częściej stosowany, wynika to z prostszego sposobu montażu.
Uchwyty w bateriach kuchennych
Kolejną rzeczą, która odróżnia od siebie baterie kuchenne, są uchwyty służące do dystrybucji wody. Wyróżniamy tutaj armaturę jedno oraz dwuuchwytową. Jeżeli zależy ci na ekonomicznym rozwiązaniu postaw na armaturę jednouchwytową – pozwala ona ograniczyć zużycie wody, a także jest wygodniejsza w użyciu. Charakteryzuje się ona dźwignią, za pomocą ustala się strumień oraz temperaturę wody. Baterie dwuuchwytowe to nic innego jak dwa osobne kurki, którymi odkręca się zimną i ciepłą wodę. Oznacza to, że temperaturę oraz strumień ustawia się samodzielnie poprzez regulacje pokręteł. Baterie kuchenne dwuuchwytowe sprawdzają się w kuchniach stylizowanych oraz urządzonych w stylu retro.
Rodzaje wylewek w bateriach kuchennych
Przy wyborze armatury kuchennej istotną kwestią jest również wylewka zastosowana w baterii. W jej przypadku dobrze jest zwrócić uwagę na jej typ oraz wysokość. Typ wylewki ma istotny wpływ na komfort zmywania. Wśród typów wylewek baterii kuchennych wyróżnia się te: wyciągane, obrotowe, sprężynowe, nieruchome, składane i wysokie.
Do najbardziej polecanych należą trzy pierwsze rodzaje wylewek. Umożliwiają one szeroki zakres mycia naczyń, nawet poza zlewozmywakiem i obrót baterii niekiedy nawet o 360 stopni. Jeżeli jednak szuka się taniej armatury kuchennej, najlepszym rozwiązaniem będą wylewki nieruchome, należy jednak pamiętać, że nie zapewnią on wysokiego komfortu pracy. W kuchniach ze zlewem pod oknem sprawdzają się natomiast wylewki składane, które pozwolą na szerokie otwarcie okna bez zawadzania o baterie.
Materiał wykonania baterii kuchennych
Armatura kuchenna różni się też materiałem, z jakich jest wykonana. Na rynku można zakupić baterie do zlewów z granitu, stali, mosiądzu, PVD oraz ceramiki. Każda z nich charakteryzuje się innymi właściwościami. Najlepiej wybierać baterie, które wykonane są z tego samego materiału co zlew, dzięki temu wygląd strefy zmywania będzie spójny i estetyczny.
